طراحی دارو دیگر محدود به آزمون و خطاهای سنتی نیست.
امروزه با پیشرفت زیست‌محاسباتی و هوش مصنوعی، مسیرهای نوینی برای کشف و توسعه داروها ایجاد شده‌اند.
در این مقاله مروری، بررسی می‌کنیم که چگونه ابزارهای پیشرفته‌ای مثل:
شبیه‌سازی دینامیک مولکولی
روش‌های مکانیک کوانتومی
در درک مکانیسم بیماری، شناسایی نقاط اتصال دارویی و بهینه‌سازی ترکیبات مؤثر به کار می‌روند.
همچنین نگاهی داریم به روش‌های کلاسیک CADD (طراحی دارو به کمک کامپیوتر) مانند:
مدل‌سازی فارماکوفور
رابطه کمی ساختار-فعالیت (QSAR)
اما نقطه عطف ماجرا، ورود هوش مصنوعی به طراحی دارو است!
مدل‌هایی مثل:
VAE (خودرمزگذار متغیر)
GAN (شبکه مولد رقابتی)
Normalizing Flows
قادرند مولکول‌های جدید با ویژگی‌های دارویی خاص تولید کنند.
آینده‌ی طراحی دارو، هوشمند، هدفمند و سریع‌تر از همیشه است.
متن کامل مقاله جهت مطالعه بیشتر:
https://www.mdpi.com/1422-0067/23/21/13568
