زیست‌شناسی مدرن دیگر فقط توصیف موجودات زنده نیست؛ امروز این علم تحلیلی، کمی و پیش‌بینی‌گر شده است.
مدلسازی ریاضی به زیست‌شناسان کمک می‌کند:
درک بهتر پدیده‌های پیچیده
با مدل‌ها می‌توان فهمید تغییر یک عامل (مثل غلظت آنزیم) چگونه کل سیستم را تغییر می‌دهد.
مثال: پیش‌بینی اثر مهار یک پروتئین در توقف رشد تومور.
پیش‌بینی بدون آزمایش پرهزینه یا غیرممکن
مدل‌ها می‌توانند سناریوهای مختلف را شبیه‌سازی کنند.
مثال: مدل‌های اپیدمیولوژیک برای پیش‌بینی شیوع بیماری.
ترکیب داده‌ها از منابع مختلف
از ژنومیک تا تصویربرداری، مدل‌ها همه را در یک چارچوب قرار می‌دهند.
بهینه‌سازی آزمایش‌ها
کمک به انتخاب بهترین شرایط آزمایش و صرفه‌جویی در وقت و هزینه.
ایجاد زبان مشترک در همکاری‌های بین‌رشته‌ای
ارتباط بهتر با مهندسان، ریاضی‌دانان و داده‌کاوان.
مدلسازی ریاضی برای زیست‌شناس امروز همان اهمیتی را دارد که میکروسکوپ برای زیست‌شناس قرن نوزدهم داشت — ابزاری برای دیدن و فهمیدن آنچه با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود.
