همون‌طور که ما آدما شناسنامه داریم (اسم، سن، قد و …)، داروها هم می‌تونن یک شناسنامه عددی داشته باشن.
این شناسنامه در علم به اسم ماتریس ویژگی داروها (Feature Matrix) شناخته می‌شه.
مثلاً:
دارو A → وزن مولکولی 300، محلول در آب، ۲ پیوند هیدروژنی
دارو B → وزن مولکولی 450، چربی‌دوست، ۵ پیوند هیدروژنی
وقتی صدها یا هزاران دارو رو کنار هم بذاریم، یک جدول بزرگ تشکیل می‌شه که در اون:
هر ردیف نشان‌دهنده یک داروست
هر ستون نشان‌دهنده یک ویژگی دارویی
چرا این مهمه؟
چون هوش مصنوعی با همین جدول می‌تونه یاد بگیره:
کدوم دارو روی یک بیماری خاص اثر داره
کدوم داروها شبیه هم هستن
کدوم ترکیب جدید ارزش تست آزمایشگاهی داره
یک مثال ساده:
اگر فقط شکل مولکول رو به کامپیوتر بدیم، چیزی متوجه نمی‌شه!
اما وقتی اون رو به اعداد (ویژگی‌ها) تبدیل کنیم و در قالب یک ماتریس بچینیم، الگوریتم می‌تونه الگو پیدا کنه و بفهمه:
«هر دارویی که فلان ویژگی رو داشته باشه، احتمالاً روی این بیماری جواب می‌ده.»
خلاصه:
ماتریس ویژگی داروها در واقع شناسنامه عددی داروهاست.
هوش مصنوعی با دیدن این جدول می‌تونه یاد بگیره که کدوم دارو برای چه بیماری مناسبه.
